Ζήσαμε το τελευταίο δεκαήμερο την υποκρισία της κ. Υπουργού παιδείας και των συνδικαλιστών της ΟΛΜΕ. Η μεν ,αγκυλωμένη στα στερεότυπα ότι οι καθηγητές εργάζονται ελάχιστα και αμείβονται καλά και ότι θα εισάγει τομές στην εκπαίδευση, οι δε, προσκολλημένοι στην προκατάληψη ότι δεν πρέπει να έλθει ο κλάδος σε σύγκρουση με το κοινωνικό σύνολο. ( ΣΗΜ. Υπάρχει απεργία που να μην προκαλεί τη δυσανασχέτηση των υπολοίπων;)
ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ: Χαμένοι οι μαθητές, το κύρος της Υπουργού που άγεται και φέρεται από τη ματαιοδοξία καινοφανών αλλά ανεφάρμοστων αλλαγών και , πάνω από όλα, ένας ολόκληρος κλάδος, που λοιδορείται, ενώ αμείβεται χειρότερα από κάθε άλλο ομοιόβαθμο
Δημόσιο Υπάλληλο.
Κατά τα άλλα, θέλουμε επιμορφωμένους καθηγητές, αλλά "κόβουμε" τις νέες εκπαιδευτικές άδειες και εισάγουμε-με ποια χρήματα;- "διαδραστικούς πίνακες.
ΣΗΜ: Η τελευταία παράγραφος να εκληφθεί ως ανέκδοτο.
ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ: Χαμένοι οι μαθητές, το κύρος της Υπουργού που άγεται και φέρεται από τη ματαιοδοξία καινοφανών αλλά ανεφάρμοστων αλλαγών και , πάνω από όλα, ένας ολόκληρος κλάδος, που λοιδορείται, ενώ αμείβεται χειρότερα από κάθε άλλο ομοιόβαθμο
Δημόσιο Υπάλληλο.
Κατά τα άλλα, θέλουμε επιμορφωμένους καθηγητές, αλλά "κόβουμε" τις νέες εκπαιδευτικές άδειες και εισάγουμε-με ποια χρήματα;- "διαδραστικούς πίνακες.
ΣΗΜ: Η τελευταία παράγραφος να εκληφθεί ως ανέκδοτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου